Kemallı köyünden Geyikli'ye giden köy yolu zeytinliklere giren tarla yolları ile dolu. Girişinde çeşme olan yoldan içeri doğru sabah yürüyüşleri sırasında onlarca çiçek türü ile bezenmiş doğa ruha şifa gibiydi. Çiçeklerin makro dünyasına dalıp gitmişken az ötedeki zeytin ağaçlarından tahrik edici bir hengamenin sesleri geliyordu. Daha fazla dayanamayıp lens değiştirdim ve türünü uzaktan seçemediğim dostların patırtısına doğru yavaşça ilerledim. Gözlerimi ağaçtan ve dallarda belli belirsiz gözüken karaltılardan almadan ilerleyeme çalışırken birkaç deva diken öbeklerine daldım. Ayaklarımda uzunca zaman geçmeyecek derin izler oluştu. Aldırmadım. Kendimi fark ettirmemeyi başaramadığım için beş altı kuş havalanıp kaçtılar. Bir diğer zeytin ağacını siper ettim ve beklemeye başladım. Dalların gölgeleri içinde bu arkadaşın birkaç pozunu yakalayabildim. Teknik ve keskinlik açısından benzerleri ile boy ölçüşemeyecek kadar çırak işi de olsa bana Geyikli'yi hatırlatıyor. İyi geliyor.