Türkçe Adı: Peçeli Baykuş
İngilizce Adı: Western Barn Owl
Bilimsel Adı: Tyto alba

Görülme: Yıl Boyu


32-40 cm 75-110 cm 200-500 gr

(0)

Yayılışı: Amerika, Avrupa, Afrika, Arabistan, Hindistan, Güneydoğu Asya ve Avustralya'da yaşar. Tanımlanması ve Fiziksel Özellikleri: Boyları 32-40 cm, kanat açıklıkları 75-110 cm, ağırlıkları yaşam alanlarına göre değişkenlik gösterir. Ağırlıkları yaşadığı bölgeye göre değişkenlik gösterir. Avrupa ve Afrika'da 187-455 gr'dan Kuzey Amerika'da 400-700 gr'a ve Malezya'da 555-610 gr'a kadardır. Uzun kanatları ve kendine özgü kafası olan orta boy bir baykuştur. Bu baykuş, açık gri ve ince çizgili, benekli ve noktalı koyu renklerle değişken bir şekilde lekelenmiş altın devetüyü üst kısımlara sahiptir. Yuvarlak kanatlar ve kısa kuyruk tüyleri olan beyaz veya açık kahverengidir. Alt kısımlar grimsi beyazdır, göğsün yanlarında soluk kabarık veya göğüste ve yanlarda ince lekeler vardır. Uzun bacaklar gri ayak parmaklarına kadar yoğun tüylüdür. İç kenarında, tarağın dişlerine benzer şekilde pullarla kaplı, baş ve boyun tüylerini ve gaga tabanındaki kılları temiz tutmak için kullanılan orta bir pençesi vardır. Kafa büyük, beyaz kalp şeklinde kahverengi yüz diski ile sınırlanmıştır. Kulak tutamlarından yoksundur. Birçok baykuşun aksine gözler siyahtır. Ön bölge saf beyazdır. Gaga çengel şeklinde ve soluk renklidir. Dişi erkekten daha büyüktür. Yavrular altı gün boyunca beyaz tüyle kaplıdırlar. Yerini yavaş yavaş devetüyü rengi tüylere bırakır. Yavrular tüyler kaybolduğunda yetişkinlere benzer. Peçeli baykuş oyuklarda, ağaç gibi doğal oyuklarda veya kaya yarıklarında, yuva kutularında veya insan yapımı yapılarda yuva yapar. Onlarca yıldır işgal edilmiş eski bir yuva kullanabilir. Yuva dişi tarafından pelet parçaları ile kaplıdır. Her 2 ila 3 günde bir (bazen 18'e kadar) olmak üzere 4 ila 7 yumurta bırakır. Kuluçkaya dişi yatar. Kuluçka süresi yaklaşık 29 ila 34 gün sürer. Dişi yavruları yaklaşık 25 gün boyunca besler. Erkek yuvaya yiyecek getirir. Ancak dişi civcivleri tek başına besler. Peçeli Baykuşlar, kalıcı çift bağları olan tek eşlidir. Kur gösterileri, aramaların eşlik ettiği erkeklerin uçuşlarını ve dişileri kovalamayı içerir. Bu kovalamacalar sırasında her iki yetişkin de çığlık atar. Habitat: Besin kaynaklarına, mevsimlere ve diğer yırtıcılarla rekabete göre çok çeşitli habitatlarda bulunur. Onu açık arazide, dağınık ağaçlar, çalılıklar ve çalılıkların olduğu ekili alanlarda, kasabaların çevresinde ve köylerde, yuvalama ve tünek için izole binalarda ve ayrıca açık bataklıklarda, çamurluklarda pirinç tarlalarında, uçurumlarda ve kayalık kıyılarda bulabiliriz. Çöl kenarları ve kanyonlar boyunca avlanır. Genellikle ovalarda bulunur. Ancak bazı bölgelerde 4000 metre yüksekliğe kadar görülebilir. Gençler 50 ila 70 günlükken uçarlar ve ilk uçuşlarını gerçekleştirirler. Uçmaya başladıktan yaklaşık 3 ila 5 hafta sonra bağımsız hale gelirler. Cinsel olgunluklarına bir yılda ulaşırlar. Bu tür, yılda bir veya iki, bazen de yaşadıkları aralığa göre güney kesimlerde üç kuluçka üretir. Beslenme: Peçeli Baykuş esas olarak tarla faresi, fare ve sıçan gibi kemirgenlerle beslenir. Ayrıca küçük kuşları ve büyük böcekleri de yerler. Peçeli Baykuş çoğunlukla kemirgenlerle ve çoğunlukla geceleri beslenir. Sessiz uçuşta tarlaları tarayarak ve av yeri belirlendiğinde uzun pençeleriyle yakalar. Tüm avı, kemikleri, kafatasını ve hepsini yutar. Peçeli Baykuş, avını karanlıkta bulmak için keskin işitmesini kullanır. Her kulak farklı sesler duyabilir. Bu da kemirgeni görmeden bile yerini belirlemeye izin verir. Yerin üzerinde kanat çırparken çimenlerde çok az ses çıkaran kemirgenlerin yerini tespit edebilir. Sesler yüz diski tarafından bir çanak anten misali toplanır ve kulağa iletilir. Kanat tüyleri, yerden yaklaşık 1,5 ila 4,5 metre yükseklikte tarlaların üzerinde uçarken sessiz olmalarını sağlar.

Koruma Durumu :
IUCNBernCitesMAKOSB
LC Ek-II Ek-II - Ek-III
* Kod Açıklamaları > * Hazırlayanlar: Ali Ragıp Eraslan, Sercan Bilgin